Projekt Wierzę więc jestem
Projekt "Wierzę więc jestem" w EDO Emaus.
W ramach prowadzonego w naszym kościele, z okazji jubileuszu 500 lat Reformacji, projektu „Wierzę więc jestem”, młodzież oprócz przepracowania dwóch tematów dotyczących swojej tożsamości duchowej i konfesyjnej, ma również złożyć świadectwo tego, że ich osobista wiara jest „czynna w miłości”. W związku z tym nasza młodzież wpadła na pomysł, że pójdą do Ewangelickiego Domu Opieki „Emaus” i zaproponują seniorom wspólne przygotowanie paczek świątecznych dla ubogich dzieci z Ukrainy, Białorusi i Rumunii w ramach akcji CME i Diakonii „Prezent pod choinkę”.
Pomysł został omówiony i przygotowany z pracownicami socjalnymi EDO „Emaus”, paniami Jolantą Pecold i Kariną Cieślar. Podopieczni sami zebrali część pieniędzy na zakup produktów do paczek. Następnie młodzież dorzuciła swoją część i zrobiła zakupy.
W sobotę 19 listopada o godz. 15.00 w świetlicy EDO „Emaus” zebrało się 20 seniorów 15-osobowa grupa młodzieży. Spotkanie prowadziły pracownice socjalne i Arkadiusz Raszka, student teologii ChAT (odpowiedzialny za projekt w kościele). Spotkanie rozpoczął modlitwą ks. Marek Londzin, następnie wszyscy się przedstawili, a Arek Raszka wyjaśnił cel projektu „Wierzę więc jestem” oraz dzisiejszej akcji.
Mieszkańcy domu opieki i młodzież z wielkim entuzjazmem przystąpili do robienia paczek. Podzielili się na cztery grupy i zaczęło się oklejanie pudełek, wybieranie produktów dla dziewczynki lub chłopaka, układanie w paczce, opisywanie itd. Było przy tym sporo zabawy, śmiechu i rozmów międzypokoleniowych! W rezultacie udało się zrobić 11 paczek i to było bardzo ważne, chociaż najważniejszy był wspólnie spędzony czas – rozmowy, śmiech, zabawa – młodzieży oraz sędziwych i schorowanych, ale dziś szczęśliwych i zadowolonych ludzi.
Wspólne zdjęcie oraz czas przy herbacie i cieście umilił i przedłużył rozmowy. Szkoda jednak, że ten czas tak szybko minął i dwie i pół godziny były już za nami. Na pożegnanie zapadła wspólna decyzja, że trzeba to powtórzyć, co jednomyślnie oznajmili i seniorzy, i młodzież. A zatem: Do zobaczenia w Emaus na kolejnym spotkaniu międzypokoleniowym!
Niech nasze świadectwo będzie żywe. Wierzę, więc jestem ewangelikiem, który swą miłość przeradza w czyn – Bogu na chwałę, a bliźnim i sobie ku pożytkowi